به گفته یک روانپزشک خوب آن هایی که رفتار منفعل تهاجمی دارند، معمولا احساسات ناخوشایندی از خودشان نشان می دهند، به جای اینکه برخوردشان را کنترل کنند. یک فاصله ای بین چیزی که می گویند و انجام می دهند، ایجاد می کنند.
مثلا کسی در محل کار برنامه ای طرح می کند. شخصی که رفتار منفعلانه دارد، ممکن است با چنین طرحی مخالف است، اما به جای ابراز نظراتش می گوید که با چنین طرحی موافق است. به خاطر همین در واقع این شخص با طرح مخالف است، با این حال هم روی دنبال کردن آن اصرار دارد. در چنین شرایطی ممکن است به جلسات و ملاقات های تعیین شده نرسد یا دیر برسد، و برنامه را به شیوه های دیگری تضعیف کند.
خانمی با همسرش در یک اتاق در حال مطالعه می باشد. او از این موضوع که با همسرش است ناراحت است، اما بجای گفتن آن به همسرش از دست همسرش عصبانی می شود، یا مثلا با پخش موسیقی همسرش را ناراحت می کند.
رفتار منفعل تهاجمی می تواند نشانه ای از اختلالات روانی باشد، اما به این منظور نیست که از لحاظ سلامت روان در خطر بود. این نوع رفتار می تواند روی توانایی شخص در ایجاد و حفظ روابط سالم تاثیر بگذارد و در محل کار مشکلاتی ایجاد کند. گرچه راه هایی هستند که می توان با آن ها چنین رفتاری را مدیریت کرد. بنابراین بروی کیفیت زندگی شخص تاثیر منفی نمی گذارد.
معمولا چنین رفتاری از لحاظ ظاهر و باطنی فرق دارد. یعنی شخص به طور ظاهری رفتار مثبت و خوبی دارد و در باطن این طور نیست. رفتارهای این اشخاص اعضای خانواده، دوستان و همکاران در محل کار را عصبانی می کند. در صورتی که ممکن است شخص در رابطه با این رفتارش مطلع نباشد.
محققان علت دقیق رفتارهای تهاجمی منفعلانه را نمی دانند. گرچه، هم عوامل محیطی و هم عوامل بیولوژیکی می توانند در پیشرفت چنین رفتاری موثر باشند.
محققان براین عقیده هستند که این رفتار ریشه در کودکی شخص دارد. شیوه بچه داری، پویا بودن خانواده، و دیگر مسائلی که می تواند روی کودکی تاثیر بگذارد در این عوامل تاثیرگذار هستند. سومصرف مواد و عزت نفس پایین هم منجر به چنین رفتارهایی می شوند.